Waardig afscheid van It Hûs fan de Dichter

It Hûs fan de Dichter zat bomvol bij de laatste Sneinsrêst en de aanwezigen luisterden ademloos naar de gastsprekers die een inleiding hielden over sacrament en ritueel rond geboorte en sterven.

Zen-leraar Tenjo Schröder vertelde o.a. dat er tijdens het Zen-Boeddhistische uitvaart ritueel een harde klap op de kist wordt gegeven om de geest van het lichaam los te maken zodat de gestorvene definitief het lichaam kan verlaten.

Pastoor Paul Verheijen vertelde o.a. over de sacramentele kracht van de zalving bij het laatste oliesel en de kracht van het licht dat wordt ontstoken aan de Paaskaars tijdens het uitvaart ritueel in de Rooms Katholieke traditie.

Ds. Herman de Vries betoogde o.a. de kracht van de doop in de traditie van de Reformatie (PKN); de doopnaam die d.m.v. water uit de Jordaan onlosmakelijk wordt verbonden met de namen van de triniteit, de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Zowel in de RK als in de PKN kerk wordt het kind met de doop opgenomen in de geloofsgemeenschap. Ook al besluit de mens om zich later in het leven niet langer te verbinden aan de geloofsgemeenschap, de sacramentele naamverbinding van de doop kan niet ongedaan gemaakt worden. In de Christengemeenschap wordt het kind gedoopt met water, zout en as, zo vertelde priester Bart Hessen; het water wordt in een driehoek op het voorhoofd aangebracht, op de kin wordt in een vierkant het zout en op de borst wordt in de vorm van het kruis, de as aangebracht.

Het kind wordt opgenomen in de Liefde van Christus, die zoals er in de speciale kinderdiensten wordt gezegd dat Christus de Leraar van de mensenliefde is.

Tenslotte hield Sherab, leerling van Lama Gawang Rinpoche van de Tibetaans Boeddhistische Stoepa te Hantum, een liefdevol betoog over de verbondenheid van alle levende wezens en vertelde hij hoe de gestorvene 49 dagen na de dood wordt begeleid op zijn reis naar de uiteindelijke bevrijding. Afhankelijk van zijn daden op aarde keert de gestorvene in een nieuw lichaam terug (reïncarnatie).

Na de pauze ontstond er een mooi gesprek n.a.v. vragen van de aanwezigen. Op de vraag naar de keuze voor hun geloofsrichting gaf Ds. Herman de Vries een prachtig voorbeeld over hoe hij zijn keuze ervoer; “We zitten allemaal in ons eigen bootje op dezelfde oceaan, elk bootje heeft zijn eigen waarde, de oceaan is Sneinsrêst op 19 maart in It Hûs fan de Dichter.

Na afloop waren de bezoekers getuige van het afscheidsritueel in It Hûs fan de Dichter waar onder grote belangstelling het Muorreskrift werd weg geschilderd door initiatiefneemster Akke Brouwer.

 

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail