GARYP – Het valt wel op als ze door Garyp trapt: Antje Ypma (14) fietst met een uil op het stuur. Twirre is z’n naam. De witwangdwergooruil uit Afrika voelt zich hartstikke gelukkig bij haar op de fiets. Ze hebben een bijzondere band schrijft Omrop Fryslân. “Hij is echt een vriend”, zegt Antje. Wat begon als een kinderdroom, werd een bijzondere realiteit. “Toen ik klein was vond ik uilen altijd al wel hele bijzondere en magische beesten”, vertelt Antje.
Tekst loopt door onder de video
Toen ze een keer in het gips zat, nam haar moeder haar als troost mee naar een show van Valkerij Noord Nederland. “Dat maakte zo’n indruk op haar, maar ook op die mensen”, vertelt moeder Berber Ypma Osinga. “Die man zei ook: ‘zij gaat er zo verschrikkelijk goed mee om, ze heeft er echt talent voor’. Antje vond het altijd al heel leuk.” “Dus toen zijn we zo’n twee tot drie jaar bezig geweest om te kijken wat er mogelijk is.”
Twirre, de witwangdwergooruil
“Ik zei tegen Antje: je mag wel een uil hebben, maar we moeten ons hier eerst in verdiepen. Dat hebben we toen gedaan.” Ze hebben ze op verschillende plaatsen gezien hoe mensen uilen houden en hoe ze werden gekweekt.
“Hij moet de ruimte hebben, dus daar hebben we over nagedacht. Hij moet zo vrij en veilig mogelijk kunnen leven. Hij heeft een grote volière, waarin een paar bomen staan. Dat is gebaseerd op een zo natuurlijk mogelijke basis voor hem, waar hij zich het meeste thuis in voelt”, vertelt Berber. Na drie jaar voorbereiding konden ze Twirre eindelijk verwelkomen. Volgende maand woont hij al drie jaar bij de familie in Garyp.
Er zit veel tijd en aandacht in het houden van een uil. “Het is vooral aandacht geven. Hij begint steeds meer te praten, dus we moeten tegen hem praten. Maar ook eten geven. Het hangt van de dag af wat hij opeet, maar hij eet dagelijks minstens één kuiken. Verder moet zijn hok worden schoongemaakt en hijzelf ook”, legt Antje uit. Zo doet ze hem geregeld in bad. Ze zorgt vanaf dag één heel goed voor hem, vindt haar moeder. “Ze heeft hem eerst altijd gevoerd met de pincet en de kuikentjes in kleine stukjes gemaakt. Er zit echt veel werk in een uil.”
Twirre op de fiets bij Antje
Ook als Antje een blokje om gaat neemt ze Twirre mee. “Dan zit hij me kusjes te geven, dus hij is ook echt wel heel lief.” Maar dat is niet gebruikelijk voor een uil. “Twirre is daar echt wel een uitzondering in”, zegt Berber. Dit zorgt ook voor een hele mooie en bijzondere band tussen Twirre en Antje, ziet haar moeder. “Een dier vindt je leuk of hij vindt je niet leuk, Twirre vindt Antje geweldig. Het is de beste vriend van Antje. Ze zijn ook voor elkaar gemaakt. Bijvoorbeeld hoe ze op elkaar reageren, ze zoeken elkaar altijd. Dat is zo mooi om te zien.”
Antje houdt van fietsen. Dit doet ze graag samen met Twirre, die dan bij haar op het stuur zit. “Hij is eerst mee geweest wandelen. Toen is hij een keer mee geweest skeeleren en zat hij op haar rug. Dat vond hij ook heel leuk. Toen kwamen wij op het idee dat hij wel eens mee kon op de fiets”, legt moeder uit. “Toen hebben we dat voor een klein stukje geprobeerd en dat vond hij geweldig mooi.” Hij is wel een beetje een apart geval.
Ze kunnen aan alles merken dat hij het fietsen leuk vindt. “Als we de fiets neerzetten, vliegt hij meteen naar de deur. Hij ziet de fiets en dan wil hij mee. Dan heeft hij het grootste kabaal. Het is dan net een hond die mee wil naar buiten.” De meeste uilen zijn nachtdieren, maar Twirre is een schemerdier. Dit betekent dat hij actief is als het schemert. Hier past Antje haar fietsen dan ook op aan: “Ik fiets meestal ’s avonds om een uur of acht of negen.” “Maar Twirre is overdag ook actief op de een of andere manier. Hij is wel een beetje een apart geval”, lachen ze.