Kees Veenstra uit Surhuizum met zijn wichelroede: “Moatst it fiele wolle”
SURHUIZUM – In het weiland achter zijn huis loopt Kees Veenstra (63) met twee ijzeren L-vormige draadjes in zijn handen. Hij is geboren en getogen in het dropje Surhuizum. Sinds 1984 werkt hij bij Van der Heide Bliksembeveiliging. Ongeveer in diezelfde tijd begon hij zich ook met “It grize gebiet fan ierdstrielen en wetterieren”, zoals Veenstra het noemt, te verdiepen. Hiermee helpt hij bijzondere vraagstukken rondom koeien en spanningsverschillen in de grond te ontraadselen. “Sa is it ea mei de twa triedsjes berne,” vertelt Veenstra.
“Ik stel myn geast derop yn wat ik sykje wol.” – Kees Veenstra
Wichelroedelopen is een oude methode waarbij mensen met metalen of houten stokken zoeken naar ondergrondse wateraders, aardstralen of objecten. De theorie is dat de wichelroedes reageren op bepaalde energieën in de bodem. Veenstra begon er ooit mee om leidingen in de grond te vinden, maar ontdekte al snel dat het ook bij veeproblemen gebruikt kon worden. Bekijk de video waarin Kees Veenstra speurt met zijn wichelroedes in het weiland:
Tekst loopt door onder de video
Veenstra vermoedde dat onzichtbare krachten in de bodem een rol speelden bij veeproblemen en begon met wichelroedelopen. “Ik stel myn geast derop yn wat ik sykje wol.” Geconcentreerd kijkt hij naar de twee draadjes in zijn hand. Aandachtig loopt hij verder, tot hij ineens stilstaat en met zijn voet een kruis in de grond maakt – precies op de plek waar het volgens hem zit. “Ik lit myn wichelroede it wurk dwaan en rin nei it punt ta. Op it goede momint kruse de triedsjes en wit ik wêr’t ik wêze moat. ”
Problemen bij koeien en paarden
“Soms wolle se net nei de molkrobot, soms bliuwe se fuort fan bepaalde plakken yn’e stâl of se jouwe minder molke.” Door middel van wichelroedelopen probeert hij te achterhalen waar deze problemen vandaan komen en of er iets aan gedaan kan worden. Ook in zijn eigen weiland ontdekte hij een bijzonder fenomeen. Zijn paarden poepten altijd op dezelfde plekken, waardoor andere delen van het weiland schoon bleven. In eerste instantie dacht hij dat ze de planten die daar groeiden niet lekker vonden, maar na een onderzoek met de wichelroede bleek het andersom te zijn. “De hynders skite hjir om’t hjir wat is, en dêrtroch groeie poddeblêden hjir,” zegt hij. Na een aantal aanpassingen merkte hij een verschil. “It foel my op dat se altyd op guon plakken poepten, mar dat is no foarby. No leit de stront oer it hiele lân hinne.”
Ook bommen zoeker
Naast het helpen van boeren werd Veenstra ook ingeschakeld voor een bijzondere opdracht: het opsporen van een bom in een weiland bij Surhuizum. Er bestond een vermoeden dat er een niet-ontplofte bom uit de Tweede Wereldoorlog in de grond lag. Samen met een gespecialiseerd bedrijf ging hij op zoek. “Op in stuit tochten wy dat wy wat fûn hiene, mar doe die bliken dat it in grutte swerfstien wie.” Toch is hij ervan overtuigd dat de bom er nog ligt. “As it goed is, sit de bom hjir noch earne yn de grûn. Wy sille him fine.”
In zijn woonkamer ligt een stapel papieren van een halve meter hoog, vol met uitgetekende lijnen en plattegronden waar hij nog steeds onderzoek naar doet. “It is in út’e hân rûne hobby wurden om dinkjes te sykjen mei twa triedsjes,” lacht hij. Veenstra gebruikt zijn kennis niet alleen voor anderen, maar ook voor zijn eigen leefomgeving. “Ik wenje yn in âld hûs en alle spanning yn en om it hûs is úteinlik fuorthelle. Dêrom gean ik derfan út dat ik âld wurde sil.”
Stuur je tip, video of foto's naar:
0511-441202 of nieuws@rtvnof.nl.
