Maanfeitjes op een rijtje…en meer
Als wij ’s nachts naar boven kijken is het eerste wat we zien de maan. In vele culturen over de hele wereld heeft de maan centraal gestaan in vele verhalen, mythes en legendes.
Als wij ’s nachts naar boven kijken is het eerste wat we zien de maan. In vele culturen over de hele wereld heeft de maan centraal gestaan in vele verhalen, mythes en legendes. Maar wat is die maan eigenlijk? En hoe komt hij daar? Hier een aantal maanfeitjes op een rijtje…
• Eigenlijk is de maan een satelliet, sterker nog… het is onze enige natuurlijke satelliet!
• Wij denken altijd maar dat de baan van de maan rond de aarde ook echt rond is. Maar eigenlijk is dit helemaal niet zo… de baan van de maan rond de aarde is een beetje eivormig.
• Van de maan zien wij altijd maar één kant. Dat komt omdat hij horizontaal draait in plaats van verticaal. Daarom kunnen wij dan ook maar zo’n 59 procent van het totale maanoppervlak zien.
• Onze maan heeft een diameter van ongeveer 3.500 kilomter. Hiermee maakt hij zicht tot de op vier na grootste natuurlijke satelliet uit ons zonnestelsel!
• Als we naar de maan kijken zien we veel vlekken, lichtere en donkere stukken op zijn oppervlakte. Van deze kraters en Mares (zeeën) zijn maar liefst 5180 gecatalogiseerd en hebben een naam!
• Wist je eigenlijk wel dat de maan stinkt? Astronauten van de Apollo maanlandingsmissies roken na hun bezoek op de maan een bekende geur. Deze zou ruiken naar buskruit!
Natuurlijk kennen wij naast onze maan en planeten nog veel meer objecten aan de nachtelijke hemel. Zo kunnen wij bijvoorbeeld ook denkbeeldige lijnen tussen de sterren trekken en afbeeldingen maken. Van deze zogenaamde sterrenbeelden hebben we er maar liefst 88! Een van de meest bekende sterrenbeelden aan de winterhemel is het sterrenbeeld Orion. Het sterrenbeeld Orion bestaat uit een zevental grote en een aantal kleinere sterren. Samen vormen zij een afbeelding die lijkt op een jager met een knuppel. In de Griekse mythologie is Orion de grote jager afkomstig uit Thebe en probeerde hij de zeven gezusters, de Pleijaden, het hof te maken. Helaas verging hem dit niet zo goed en werd hij per ongeluk door de Griekse oppergod Artemis vermoord. Als spijtbetuiging krijgt Orion een plaatsje aan de hemel. Het hoofd (of eigenlijk de schouder) van Orion word gevormd door de rode superreus Betelgeuze. Deze ster die wel duizend keer zo groot is als onze zon staat maar liefst op een afstand van ruim achthonderd lichtjaar bij ons vandaan. Wat bijzonder is aan Betelgeuze is dat hij eigenlijk aan het einde van zijn leven is en elk moment uit elkaar kan barsten. Wanneer dit gebeurt hebben we te maken met een supernova en geeft hij zoveel licht dat hij zelfs overdag te zien is!
De voet van Orion komt in de vorm van een relatief jonge superhete blauwe ster met de naam Rigel. In tegenstelling tot betelgeuze is Rigel ruim zeventig maal zo helder als de zon en staat hij op een afstand bijna zevenhonderd lichtjaar hier vandaan. Maar wat misschien wel het meest bijzondere aan het sterrenbeeld Orion is, is de Grote Orionnevel die zich in zijn gordel bevindt. Deze nevel is eigenlijk niet meer dan een opeenhoping van allerlei gassen, overgebleven uit de vorming van ons heelal. En hoewel er zich in ons heelal vele miljoenen van zulke gasnevels bevinden, is de Orionnevel hierin toch speciaal. Na de ontdekking van zogenaamde protoplanetaire schijven diep in de Orionnevel in het jaar 2004 is onze kijk op de hedendaagse cosmologie aardig veranderd. Plotseling zagen we nieuwe zonnstelsels geboren worden in een heel andere omgeving. Met deze ontdekking kunnen ook vragen over ons eigen zonnestelsel worden beantwoord en kunnen we ons nogmaals de vraag stellen… zijn wij alleen? Hoe dan ook… Deze winter zal Orion, net als de maan gewoon aan het firmament prijken en ons vergenoegen met zijn schoonheid.
Stuur je tip, video of foto's naar:
0511-441202 of nieuws@rtvnof.nl.