Monica en haar strijd met Thús Wonen: “De skroeven leinen yn myn bêd”

zo. 29 juni · 21:22 · Otto de Jager

DE WESTEREEN – Onlangs onthulde RTV NOF dat woningcorporatie Thús Wonen de verbouwingswerkzaamheden in De Westereen onrechtmatig heeft bestempeld als groot onderhoud. In dit laatste deel staat het persoonlijke verhaal van Monica de Boer centraal. Een tijdelijke verhuizing werd voor haar een nachtmerrie.

Otto de Jager

Terug in een woning vol schade

Begin 2024 kreeg Monica, net als tientallen andere huurders in De Westereen, te horen dat haar woning ingrijpend zou worden aangepakt. Woningcorporatie Thús Wonen meldde dat het om groot onderhoud ging en dat de bewoners tijdens de werkzaamheden in principe in hun woning konden blijven. Voor Monica was dat, met meerdere huisdieren en het vooruitzicht van intensieve bouwwerkzaamheden, geen optie.

Monica vertrok voor drie maanden naar een andere woning in Kollum, in de veronderstelling dat haar huis na die tijd weer bewoonbaar zou zijn. Toen ze terug moest trof ze een woning aan die verre van klaar was.“De skroeven en spikers leinen gewoan yn myn bêd”, vertelt ze. “Myn hiele hiem lei fol rommel.”

Tekst loopt door onder de video

 

Monica kwam erachter dat haar woning ongevraagd als pauzeplek is gebruikt door de bouwvakkers. Tijdens een tussentijds bezoek trof Monica de verwarming aan die op 35 graden stond. Er was flinke schade aan haar vloer, meubels en persoonlijke spullen. Er zouden eigendommen zijn ontvreemd en volgens Monica kreeg haar hondje een hypo door alle drukte.

Ze geeft aan dat ze tijdens de werkzaamheden te maken kreeg met grensoverschrijdend gedrag. Volgens haar zijn er seksistische opmerkingen gemaakt. Daarnaast zou iemand haar naam herhaaldelijk luid hebben geroepen en hebben gefloten als die persoon haar zag. Monica meldde het direct bij de uitvoerder, maar hoorde er niets meer over terug.

De inwoonster van De Westereen zegt dat het pas weken later, bij een bezoek van Thús Wonen, duidelijk werd dat het incident volgens de corporatie besproken is tijdens een werkoverleg. “Dat der noait kontakt mei my opnaam is, fyn ik ûnbegryplik.” Ook over het algemene gedrag van de steigerbouwers heeft ze weinig goeds te zeggen: harde muziek, achtergelaten afval, gespuug en grove taal waren volgens haar aan de orde van de dag.

“Ik wurd der noch altyd misselik fan” – Monica de Boer

De impact was groot. Monica, die psychisch kwetsbaar is, had juist behoefte aan rust en overzicht. “Ik wol sa min mooglik minsken oer de flier”, zegt ze. “It idee dat der ûnbekenden sa mei myn hûs en spullen omgien binne, dêr wurd ik noch altyd misselik fan.”

De aanhoudende stress leidde ertoe dat ze zich in juni 2024 ziek moest melden op haar werk. Wat begon met lichamelijke klachten, groeide uit tot een situatie waarin ze zich volledig overspannen voelde. Tijdens de renovatie was Monica elke woensdagochtend even thuis om de situatie in haar woning te controleren. Telkens trof ze schade of achtergelaten rommel aan, die ze direct meldde bij de woonconsulent van Thús Wonen. Ondanks die structurele signalen, kreeg ze als huurder niet het gevoel dat haar zorgen serieus werden genomen. Haar vertrouwen in de woningcorporatie, die al onder druk stond, is volledig weg.

Maandenlange strijd

Wat volgde was een maandenlang traject waarin Monica probeerde haar schade vergoed te krijgen. Een gesprek met de verantwoordelijken leek in de maak, maar dit werd afgezegd toen zij voorstelde om een journalist van RTV NOF aanwezig te laten zijn. Het geplande bezoek werd vervangen door een telefonisch gesprek met een verzekeringsman van de aannemer. Die bood aanvankelijk een bedrag van zo’n 1100 euro, waarvan 500 euro bedoeld was voor het schoonmaken van haar beschadigde vloer. “Wylst myn flier stikken is en der in nije yn moat”, zegt Monica. “Dat foarstel die de skea hielendal net rjocht.” Ze schakelde juridisch advies in, verzamelde offertes en kwam zelf met een tegenvoorstel.

“It fielt as in ôfkeapsom” – Monica de Boer

Na een maandenlange strijd, vele telefoontjes en uitgestelde afspraken gaan Thús Wonen en de aannemer akkoord met haar voorstel. Ze krijgt een bedrag van ongeveer 4100 euro voor haar vloer en overige schade. Volgens Monica komt dit nog niet in de buurt van haar gemiste inkomen en de totale schade. Desondanks geeft het haar een goed gevoel dat ze nu verder kan. “Ik bin opluchte dat dit part ôfsluten is”, zegt Monica.

Het geld kwam er, maar haar vertrouwen in Thús Wonen is weg. “It fielt as in ôfkeapsom. Der is nea in ekskús west, nea immen dy’t sei: dit hie net barre moatten.” Wat Monica vooral dwarszit, is het gebrek aan communicatie, regie en aanspreekbaarheid. “Do joust dyn sleutel yn fertrouwen ôf. Net ien kaam sjen, net ien kontrolearre wat. En ast dan belst, wurdst fan it kastke nei de muorre stjoerd.”

Oproep aan andere bewoners

Inmiddels wil Monica verder met haar leven, maar ze weet dat ze het niet zomaar achter zich kan laten. “It bliuwt eltse dei yn myn holle sitten.” Voor andere huurders heeft ze een duidelijke boodschap: “Do moatst de wurkmanlju konstant op ’e hûd sitte. Ik wurkje hjir oan mei om de eagen fan minsken te iepenjen. Ast mei grut ûnderhâld of in renovaasje te krijen hast, dan giet it mâl.”

Dit artikel is mede mogelijk gemaakt door het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek www.svdj.nl.

Heb jij nieuws of een opmerking? Stuur de redactie een WhatsApp.
Stuur je tip, video of foto's naar:
0511-441202 of nieuws@rtvnof.nl.

Otto de Jager