Petra deelt indringend verhaal op Bloeddonordag: “Dat pûdsje bloed rêde myn bern”
KOLLUMERSWEACH – Op Wereld Bloeddonordag, 14 juni, denkt Petra Nicolai uit Kollumersweach terug aan 2017, toen haar zoontjes Martijn en Thomas ernstig ziek werden en ieder twee bloedtransfusies nodig hadden. Dat moment maakte haar bloeddonor en nu roept ze anderen op hetzelfde te doen.
Onschuldig virus werd levensgevaarlijk
In 2017 werd Petra’s oudste zoon Martijn (toen 5 jaar) plotseling ernstig ziek. Hij had het parvovirus B19 opgelopen, bekend als de vijfde ziekte. Meestal is deze kinderziekte onschuldig, maar bij Martijn liep het totaal anders. Door zijn erfelijke aandoening sferocytose, een vorm van bloedarmoede waarbij rode bloedcellen sneller worden afgebroken, kreeg hij een Hb-waarde van slechts 2,9. Dat is extreem laag en direct levensbedreigend.
Martijn werd met spoed opgenomen in het ziekenhuis en had dringend een bloedtransfusie nodig. Niet één, maar twee keer. Petra haalde opgelucht adem toen hij weer thuis was, maar dat was van korte duur.
Tekst loopt door onder de video
Tweede zoon, zelfde virus, zelfde diagnose
Slechts anderhalve dag later werd ook Petra’s jongste zoon Thomas (toen 2 jaar) ziek. Tot dan toe was niet bekend dat ook hij sferocytose had, maar de symptomen waren identiek aan die van zijn broer. Thomas kreeg een transfusie bij een Hb van 3,3 en, net als zijn broer, later nog een tweede. Petra herinnert zich dat de verpleegkundige aan haar vroeg om de zak met bloed eerst tegen haar buik te houden om het bloed op te warmen, vóórdat Thomas het kreeg. “Dat fûn ik in nuvere fraach, mar fansels die ik it. Doe’t ik dêr stie mei dy sek bloed tsjin my oan en seach nei myn bern yn it sikehûsbêd, tocht ik: hjir moat ik wat mei.”
Een persoonlijke reden om donor te worden
Naast Petra’s twee zoons had ook een neefje met dezelfde erfelijke aandoening dringend bloed nodig. “Yn koarte tiid hawwe trije famyljeleden libbensrêdend bloed ûntfongen. Dat woe ik weromjaan,” vertelt ze. Terwijl haar jongste zoon Thomas nog in het ziekenhuis lag, besloot Petra direct in actie te komen: ze meldde zich aan als bloeddonor. Inmiddels doneert ze al acht jaar. “It kaam foar ús no wol hiel tichtby en yn myn eagen is it dêrom net mear as normaal datst ek wat weromjoust yn de hoop datst dêr ek oaren wer mei helpe kinst.” Haar zoons Martijn en Thomas zijn trots op hun moeder. Thomas heeft bovendien een duidelijke boodschap voor iedereen: “Foaral dwaan, soe ik sizze. It docht miskien efkes sear, mar do kinst der wol in hiel soad minsken mei rêde.”
Meer behoefte aan plasma, minder aan volbloed
Petra is een van de 437.411 donoren die in 2024 bij Sanquin geregistreerd staan. Dat zijn er 2,5% meer dan in 2023. Toch verandert de vraag naar bloedproducten. Voor het eerst in de geschiedenis telde Sanquin meer plasmadonaties (398.274) dan bloeddonaties (365.673). Plasmadonoren zijn in opkomst: hun aantal steeg met 22,5%, terwijl het aantal volbloeddonoren juist iets daalde (-2,7%).
Plasmadonatie is minder belastend voor het lichaam, waardoor donoren gemiddeld vaker kunnen doneren, gemiddeld 3,66 keer per jaar, tegenover 1,11 keer bij bloeddonatie.
Elke druppel telt
Het verhaal van Petra is een voorbeeld van hoe belangrijk donorschap kan zijn. Voor wie twijfelt om donor te worden, heeft Petra maar één boodschap: “It soe hiel moai wêze as der nije donoaren bykomme, dat der mear minsken binne dy’t har bloed beskikber stelle en it is mar in hiele lytse muoite.”
Stuur je tip, video of foto's naar:
0511-441202 of nieuws@rtvnof.nl.
