Spanning neemt toe bij DCT
Afgelopen maandagavond werd in dorpshuis “ de Jister “ de 24e ronde voor de onderlinge competitie van damclub Twijzelerheide afgewerkt, de 2 titelkandidaten Binne Brouwer en Leo van der Galien bleven daarin steken
Afgelopen maandagavond werd in dorpshuis “ de Jister “ de 24e ronde voor de onderlinge competitie van damclub Twijzelerheide afgewerkt, de 2 titelkandidaten Binne Brouwer en Leo van der Galien bleven daarin steken op remise tegen respectievelijk Sjouke Dijkstra en Piet Wiersma, mede daardoor blijft Gijs Koelstra die zelf wel wist te winnen van Eelke Steringa op het vinkentouw zitten, zelfs Lieuwe van der Veen die een klokoverwinning uit het vuur sleepte tegen Douwe Douma is nog niet geheel kansloos, kortom : spanning troef bij DCT.
Natuurlijk was Binne Brouwer zwaar favoriet in zijn duel tegen Sjouke Dijkstra maar je moet het nog wel even doen, lange tijd leek een overwinning voor Brouwer niets in de weg te kunnen staan, vakkundig had hij immers in het middenspel een schijfje van zijn onberekenbare opponent weten te arresteren en zo,n voordeeltje wordt in de meeste gevallen door Brouwer gedecideerd naar winst gevoerd, Dijkstra op zijn beurt gooit niet snel de handdoek in de ring en dus moest Brouwer nog vol aan de bak om de 2 punten te kunnen bemachtigen, in een flink uitgedunde stelling wist Dijkstra echter op fraaie en doeltreffende wijze een dreigende nederlaag af te wenden, na enig rekenwerk moest Brouwer erkennen dat ook hij geen ijzer met zijn blote handen kon breken, een uitstekende prestatie van Dijkstra derhalve. Door te winnen van Piet Wiersma had Leo van der Galien de virtuele koppositie van Brouwer kunnen overnemen, de combinatie theorie/ praktijk kan echter nogal weerbarstig zijn en dat moest van der Galien na afloop dan ook volmondig toegeven, op papier leek de opdracht om te kunnen winnen van Wiersma niet voor onoverkomelijke problemen te gaan zorgen, maar laatstgenoemde liet zich door van der Galien niet uit de tent lokken, om de nodige spanningen te kunnen scheppen werd de partij door van der Galien bijzonder scherp opgezet maar van enig voordeel kon geen sprake zijn, Wiersma hield zich keurig aan zijn zorgvuldig opgebouwde protocol en dus diende zijn overbuurman andere wegen te gaan bewandelen om aan zijn gerief te geraken, toen ook die tactische manoeuvre geen voldoende soelaas bood werd door van der Galien rond de 35e zet pas echt de knuppel in het hoenderhok gegooid, ondanks een fraai offer van Dussault bleef Wiersma op de been middels een slinkse plakker welke door van der Galien compleet over het hoofd werd gezien, wat restte was een gelijkwaardig eindspel en dus werd alras de vrede getekend, daarmee werd weer eens overduidelijk aangetoond dat remise beslist niet saai hoeft te zijn.
De partij Douwe Douma – Lieuwe van der Veen kwam maar moeizaam op gang, beide spelers hadden kennelijk geen trek om al in een vroegtijdig stadium fel van leer te trekken, de opening had net zo goed schriftelijk kunnen worden afgedaan want hetgeen zich tijdens die beginfase op het 100 veldenbord afspeelde sprak bepaald niet tot de verbeelding, nee……………het was een ietwat vlakke vertoning die pas tot leven kwam rond de 30e zet, helaas niet voor lang want van der Veen vond het nodig om wederom te moeten gaan hakken, dat kun je hem overigens nauwelijks kwalijk nemen want Douma hakte al na 5 zetten maar liefst 8 schijven van het bord, intussen had Douma nogal wat bedenktijd geïnvesteerd in…………..ja, in wat eigenlijk, ook de “ snode “ plannetjes die van der Veen voor zijn tegenstrever in petto had bleken van een nogal vaag kaliber, de in grote getale opgekomen toeschouwers alsmede een handjevol dammers konden er evenmin een touw aan vast knopen, hocus pocus pilatus pas. Meestal blijven dit soort schertsvertoningen zonder nare gevolgen, dat zou ongetwijfeld ook nu het geval zijn geweest ware het niet dat het uurwerk als scherprechter ging fungeren met Douma in de slachtofferrol, de 2 punten gingen dus naar van der Veen maar dat hij in de nabije toekomst nog volle zalen gaat trekken lijkt zeer twijfelachtig, het publiek wil nu eenmaal vermaakt worden, zij willen amusement………….iets wat het gewraakte duo hun hondstrouwe supporters bij lange na niet heeft kunnen bieden, van Douma had men dan ook meer vuurwerk verwacht, van der Veen ontpopt zich met de week meer als de enige echte grijze muis op het dambord van DCT, een gradatie waarop niet iedere dammer het patent lijkt te willen hebben, ieder zijn meug nietwaar.
In de 2e klasse van de PFDB competitie prijkt zijn naam op een keurige 2e plaats in de topscorerslijst, met 13 uit 7 heeft Gijs Koelstra met nog 1 wedstrijd te gaan nog alle kans om de 1e prijs te grijpen, ook tijdens de onderlinge competitie van DCT heeft Koelstra zijn parelwitte tanden al meermalen laten zien en zeker niet zonder succes gelet op de huidige positie op de ranglijst, met de 3e plaats in het vizier werd ook Eelke Steringa te grazen genomen, als bijna vanzelfsprekend ging dat niet zonder slag of stoot want Steringa is bepaald geen katje om zonder handschoenen aan te pakken, engelengeduld en dodelijke precisie zijn de sleutelwoorden die tot succes kunnen leiden tegen de zich immer taai verwerende Steringa, niemand binnen DCT kringen die ook maar enigszins kan wedijveren met de verdedigende kwaliteiten van de man uit Kootstertille, jammer is evenwel dat Steringa vrijwel nooit de rand van het toelaatbare opzoekt en daarom is zijn gevoerde strategie wel een tikkeltje voorspelbaar, Koelstra bleef deze partij ook opmerkelijk voorzichtig opereren maar wist wel de strategische belangrijke velden te bekleden, het was juist daar waar Steringa uiteindelijk zijn Waterloo vond, “ de beruchte piramide “ van Steringa was deze keer niet bestand tegen een ontketende Koelstra die even na half elf de felicitaties in ontvangst mocht nemen.
De meest spraakmakende partij van de avond werd gespeeld door Wiebe Douma en Cor Boorsma, al meerdere malen tijdens dit lopende seizoen is Boorsma door het spreekwoordelijke oog van de naald gegaan, in minstens 10 partijen werd Boorsma al vroeg op schijfachterstand gezet maar telkenmale wist hij middels een heuse Harry Houdini act de dans te ontspringen, een ware plaag voor hen die denken hun schaapjes op het droge te hebben……….geheel tegen zijn gewoonte in kwam Boorsma al vroeg in de partij op voorsprong maar die luxe was geen lang leven beschoren, integendeel zelfs want binnen de kortste keren waren de rollen omgedraaid en zag Boorsma weer eens “ ouderwets “ tegen een achterstand aan, gesneden koek voor Boorsma en dus geen man overboord, even later was een fikse flater er de oorzaak van dat de prins carnaval van DCT tegen een bijkans onoverbrugbare achterstand aankeek, maar liefst 3 schijven meer had Douma tot zijn beschikking om zijn op mazzel drijvende dorpsgenoot met lege handen naar zijn nest terug te kunnen sturen, appeltje eitje zou je welhaast denken………….plotsklaps ging er vanaf dat moment van alles mis op de speelhelft van Douma, de wet van Murphy werd in gang gezet en deze bleek op geen enkele wijze meer af te stoppen, de arme Douma zag door de bomen het bos niet meer en stapelde fout op fout, zelfs een verdeling der punten glipte hem nog door zijn vingers, het geweeklaag was nadien niet van de lucht maar daar had Boorsma natuurlijk lak aan, opnieuw wist hij op miraculeuze wijze de overwinning naar zich toe te trekken, schrale troost voor Douma was dat er nog lang zal worden nagepraat over deze gedenkwaardige partij, spektakel ten top !!
HOT NEWS : het keurkorps van DCT speelt niet op 7 maart, maar vanavond 28 februari in “ de Jister “ haar laatste competitiewedstrijd in de 2e klasse PFDB, tegenstander is het gerenommeerde Damcombinatie Fryslan 2 uit Wanswert, bij winst kan DCT wellicht nog enkele plaatsen stijgen, echter ook bij DCT wordt de huid niet verkocht voordat de beer geschoten is en van een eventuele favorietenrol wil men in Twijzelerheide dan ook niet weten, wy sjogge it wol !!
Stuur je tip, video of foto's naar:
0511-441202 of nieuws@rtvnof.nl.