DOKKUM – Voor veel studenten in het mbo en hoger onderwijs is het een grote opluchting dat ze vanaf deze week weer fysiek les kunnen volgen. Want school is meer dan een plek waar je onderwijs krijgt. Het is een plek waar er naar je wordt omgekeken en waar je terecht kunt met je zorgen.
“Minsken beskôgje skoalle altyd as hiel gewoan, mar troch dizze tiid bin ik der achter kaam dat it in hiel belangryk plak is. Foar my ek”, beaamt Johanna Bergsma, student maatschappelijke zorg specifieke doelgroepen aan de Friese Poort in Dokkum.
“Persoanlik bin ik hiel bliid dat myn staazje trochgie. Myn kollega’s binne dêr en myn begelieders. Dêr ha op skoalle ha ik myn wurdsje wol kwyt kind.” Ook bij haar docenten en coach kon ze terecht in tijden dat ze niet op school was. “Dat wie wol hiel fijn”, zegt Johanna.
Volgens schoolmaatschappelijk werker Joren Agema werd studenten hun wereldje erg klein in coronatijd. Geen school, geen kroeg, geen sportschool. Dat had flinke impact op hun psychische gezondheid. “Sommigen kregen ook depressieve gedachten. Van: komt dit nog wel goed? En hoe komt het straks?”, legt Agema uit. “Veel vragen waar we nu nog geen antwoord op hebben.”
Voor sommige jongeren zorgde het verplicht thuiswerken en nergens naartoe kunnen voor spanning in de thuissituatie. Johanna ging in coronatijd op zichzelf wonen, maar dat had soms ook zijn nadelen. “Je binne wol allinnich. Dan is skoalle wol in feilich plak, in moetingsplak. It is dan hiel belangryk datst dêr wer hinne kinst.”
Docenten klopten bij Agema aan, omdat ze zich zorgen maakten over een aantal studenten. Aan Agema de taak om ervoor te zorgen dat die niet volledig uit het zicht verdwijnen. Toen de jongeren thuis zaten, ging hij met hen in gesprek om te kijken waar ze mee worstelden. Af en toe ging hij zelfs bij hen langs om polshoogte te nemen.
De studenten zijn veerkrachtig, merkt Agema. Maar bij sommigen heeft de isolatie zijn sporen al achtergelaten. “Sommigen zullen extra hulpverlening nodig hebben”, vertelt de schoolmaatschappelijk werker. “Dus bijvoorbeeld een psycholoog. Om toch weer extra handvaten te krijgen om er weer bovenop te komen. Maar ik kan niet uitsluiten dat het ook gevolgen heeft voor de rest van het leven.”