VV Zwaagwesteinde in blessuretijd onderuit in Leek

Vier seizoenen geleden troffen beide teams elkaar voor het laatst en toen was Zwaagwesteinde tweemaal de speelbal van VEV ‘67. Dat was afgelopen zaterdag absoluut niet het geval. De thuisploeg maakte weliswaar de meeste aanspraak op de zege, maar de manier waarop de hardwerkende bezoekers tegen een nederlaag opliepen was wel bijzonder zuur te noemen.

Bij Zwaagwesteinde ontbrak de geblesseerde rots in de branding Henk van der Wal, waardoor Marco van Leijen een linie terugzakte. Een positie die de aanvoerder voorheen op een hoger niveau ook bekleedde en dat was deze middag goed te zien. Want samen met zijn eveneens uitstekend spelende partner Jan Smid maakten zij menig Leekster aanval deze middag onschadelijk. Toch kreeg de betere thuisploeg in de eerste helft 3 beste kansen, maar met name Jeffrey Visser had het vizier niet op scherp staan op het gladde kunstgras. Zwaagwesteinde loerde op de counter, maar was in de eindpass onzorgvuldig. Jan Eisma bereikte na een door hem zelf opgezette aanval net niet collega Ronaldo Jansen en Lars Rozema zag in een 3 tegen 1 situatie uitgerekend dat ene geelhemd de situatie onschadelijk maken.

Ook na rust was de thuisploeg beter, maar meer dan 1 grote kans (hoog over) leverde dat niet op. Hoe langer de wedstrijd duurde, hoe makkelijker Zwaagwesteinde eigenlijk overeind bleef. Coach Kleefstra liet jeugdspeler Mauro Molenaar in de spits debuteren. Een debuut om snel te vergeten, want na amper een paar minuten moest de youngster zich alweer geblesseerd laten vervangen. Een enkele duikeling van een thuisclubspeler in het Westereender strafschopgebied werd door de prima arbiter van dienst niet als strafbaar beoordeeld. Aan de andere kant betwistte alles wat Zwaagwesteinde was een kwartier voor tijd een beslissing van de scheidsrechter. Want op dat moment creëerde Zwaagwesteinde haar eerste echte kans deze middag. Lieuwe de Roos werd diep gestuurd, keeper Pim Wellinghof kwam uit zijn doel maar was te laat. De Roos trachtte het leer over de sluitpost te lobben, maar schoot de bal tegen de doelman op. Volgens Zwaagwesteinde tegen de hand, volgens de arbiter niet. Een twijfelgeval. Even later kreeg de Roos nog een kans, maar hij peerde de bal over het vangnet. Het gekoesterde punt leek niettemin binnen, maar toen de klok net de 90 minuten had gepasseerd sloeg het noodlot alsnog toe. Een vrij ongevaarlijke voorzet werd door Jan Smid achter zijn eigen doelman Marvin Heidstra gegleden. Hierna kreeg Zwaagwesteinde nog een kans middels een vrije trap. Maar in plaats van de bal in 1 keer op doel te schieten, koos Marco van Leijen ervoor om de bal in het vijandelijke strafschopgebied te droppen en dat bleek niet de juiste keuze en zo leed Zwaagwesteinde voor de tweede week op rij een minimale nederlaag.

Conclusie na 4 wedstrijden is, dat de tegenstanders gewoon over iets meer kwaliteit beschikken. Maar ook dat Zwaagwesteinde nooit is weggespeeld en altijd tot de laatste minuut zicht heeft op een resultaat en dat er bovendien voor elke centimeter wordt gestreden. Volgende week wacht een thuiswedstrijd tegen Marum en dat is ook niet voor de poes. Ongeacht het resultaat is er na afloop een Oktoberfest in de kantine van Zwaagwesteinde.

© Verslag: Ronald van Gennep
© Foto’s: Henri van Wieren

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail