Het Ikeboerke Dossier: wie vermoordde Reinder Lulofs (87) uit Twijzelerheide?
TWIJZELERHEIDE – Het is bijna dertig jaar geleden dat Reinder Lulofs, bij velen bekend als het ‘Ikeboerke’, om het leven werd gebracht in zijn boerderij aan De Popels. RTV NOF blikt in dit artikel terug op zijn leven en de gebeurtenissen rond zijn gewelddadige dood. Iemand moet weten wie verantwoordelijk is voor deze nooit opgeloste moord in Twijzelerheide.
Direct betrokkenen en mensen met informatie mogen zich te melden – dat kan ook anoniem via WhatsApp 0511-441202 of nieuws@rtvnof.nl.
De familie Lulofs
Gerrit Lulofs werd geboren op 29 november 1869 en woonde in Twijzelerheide. Hij trouwde met Janke Postma, die op 9 september 1871 in Kollumersweach werd geboren. Samen kregen ze zeven kinderen. Dit waren, in volgorde van geboorte: Gerrit (20 juli 1895), Sjoerd (9 februari 1898), Aaltje (9 juli 1900), Akke (8 mei 1903), Geert (13 juli 1906), Reinder (24 mei 1909) en Douwe (31 juli 1911). Douwe overleed helaas al na zeven dagen. Daardoor was Reinder opnieuw het jongste kind van het gezin.
Het boerenleven
De moeder van het gezin erfde op een gegeven moment 400 gulden. Daarvan werd een koe gekocht. Zo begon het boerenleven voor het gezin, vertelde Reinder in een artikel van de Leeuwarder Courant uit 1988. Op een gegeven moment verhuisde het gezin naar een klein boerderijtje aan De Popels in Twijzelerheide. Het was geen grote boerderij; er was ruimte voor ongeveer zes koeien. Het gezin Lulofs leidde geen luxe leven. In de boerderij was geen gas, water of elektriciteit. Ze gebruikten kolenkacheltjes om het huis te verwarmen en kookten op petroleumstelletjes. Voor water gebruikten ze twee regentonnen en een waterput.
Bijna alle broers en zussen verlieten uiteindelijk het ouderlijk huis. Alleen Reinder en zijn broer Geert bleven bij hun ouders wonen. Ook na de dood van hun vader en moeder bleven ze samen in het kleine boerderijtje wonen. Reinder stond in de omgeving bekend als een sociaal persoon. Hij had veel contact met mensen uit het dorp en wist altijd wat er speelde. Waarschijnlijk werd hij het ‘Ikeboerke’ genoemd omdat hij eikeltjes aan de varkens voerde. Een familielid vertelde in een artikel van de Leeuwarder Courant uit 2012 dat de zwijgzame Geert misschien onvoorspelbaar was geworden, doordat hij in het verleden een paar toevallen had gehad. Reinder was bang dat zijn broer hem iets zou aandoen als hij in een boze bui was. Daarom sliep Reinder altijd boven, waar Geert niet kon komen.
Op 12 maart 1990 overleed Geert. Reinder bleef daarna alleen achter. In de laatste zes jaar van zijn leven werd hij geholpen door Tsjimkje, een dochter van zijn broer Sjoerd. Zij hielp hem met wassen en het huishouden. Volgens haar voelde Reinder zich bevrijd na de dood van zijn broer. Hij was zelfs van plan om elektriciteit in zijn huis te laten aanleggen. Maar zover kwam het niet meer.
Tekst loopt door onder video
De dood van Reinder
Op 30 september 1996, rond 7 uur in de ochtend, kreeg de brandweer een melding van een brand in een boerderijtje aan De Popels in Twijzelerheide. Het bleek te gaan om het huis van Reinder Lulofs.
Onze verslaggever sprak met een buurman die nog steeds aan de aangrenzende straat, het Tsjerkepaed, woont. Hij kan zich die dag nog goed herinneren.
“Ik wit noch goed doe’t wy moarns wekker waarden en wy ta it rút út seagen ik tsjin myn frou sei: Moatst sjen, sa moai hat Reinder syn kacheltsje al wer oan moarns betiid. Wêr’t myn frou op sei: Bliksem, dat is de kachel net, der is brân by Reinder.”
De buurman vervolgt: “De brânwacht is doe ynseind. In oare buorman hat tegearre mei syn soan en noch in tal oare buorlju in rút ynslein en is nei binnen gien. It bliek om in lytse brân yn syn sliepkeamer te gean dy’t se útmakke hawwe. (Reinder gebruikte zijn voorkamer als slaapkamer). Dy buorman trof Reinder dea op syn bêd oan.”
Buren hadden Reinder de avond ervoor nog het licht uit zien doen. Opvallend was dat hij dat normaal om acht uur deed, maar deze keer pas om half negen. Op dat moment was nog niet duidelijk of Reinder door verstikking om het leven was gekomen. De waarnemend brandweercommandant, Hessel Geerts, zei toen dat het aannemelijk was dat Reinder al vóór de brand was overleden.
De brandweer dacht eerst dat de brand was ontstaan door een gaslamp. Maar de volgende dag bleek dat dit niet zo was. De brand was opzettelijk aangestoken, en er werd sterk vermoed dat Reinder door een misdrijf om het leven was gebracht. Er gingen geruchten dat Reinder veel geld in huis had. Omdat hij zuinig leefde en eerder land had verkocht voor nieuwbouw, dacht men dat hij zijn geld thuis bewaarde. Mensen die hem beter kenden, wisten echter dat dit niet klopte. Reinder had zijn geld op de bank gezet.
Zo’n zes weken voor de moord was er bij Reinder al eens ingebroken, midden op de dag. De dieven stalen toen alleen een zakhorloge en een zakmes. Ze troffen Reinder slapend aan en sloegen snel op de vlucht. Het is niet duidelijk of deze inbraak iets te maken had met de latere moord. Een paar dagen na de moord werd duidelijk dat het inderdaad om een misdrijf ging. Uit sectie op het lichaam bleek dat Reinder niet op een natuurlijke manier was overleden, maar door verstikking. Ook werd bevestigd dat er sprake was van brandstichting: in de voorkamer waren op meerdere plekken brandhaarden aangetroffen. Er was ook sprake van diefstal: er waren antieke voorwerpen meegenomen. Later bleek dat het ging om enkele oude koperen en zilveren doosjes en een aantal antieke horloges.
Een moord met grote impact
Enkele weken later werd er een bijeenkomst georganiseerd door Bureau Slachtofferhulp. Deze werd bezocht door 23 buren en vrienden van Reinder. Bureau Slachtofferhulp merkte in gesprekken met betrokkenen dat hier behoefte aan was. Er heerste veel verdriet, boosheid, angst en een gevoel van onveiligheid. Mensen konden niet begrijpen dat iemand Reinder, die zelf geen vlieg kwaad deed, zoiets aan kon doen.
De boerderij werd gefilmd
Uit het onderzoek bleek later dat er op 12 augustus, een paar weken voor de moord, een man was gezien die de boerderij filmde. Buurtbewoners vertelden dat het ging om een blanke man van tussen de 25 en 35 jaar oud, ongeveer 1.80 meter lang. Hij had zwart, vettig of vies haar en droeg donkere kleding en gymschoenen. Tot op de dag van vandaag is niet duidelijk of deze man iets met de moord te maken heeft. Wel vertelt een getuige dat familie van hem uit Canada ook de boerderij gefilmd heeft omdat zij vroeger in de boerderij van Reinder hadden gewoond. De getuige wist echter niet meer wanneer zijn familie de boerderij gefilmd had en daarom is het onduidelijk of het om dezelfde persoon gaat als waar de politie naar op zoek was. De politie gaat er op dat moment vanuit dat de familie van de getuige niet de persoon is waar zij naar op zoek zijn maar dat iemand anders ook opnames van de boerderij heeft gemaakt.
Tipgeld
Eind oktober 1996 maakt de politie bekend dat er een beloning van 25.000 gulden wordt uitgeloofd voor de gouden tip in de moordzaak. Op dat moment werken er nog 15 rechercheurs aan het onderzoek, terwijl het team in het begin uit 25 mensen bestond.
Onderzoek wordt stopgezet
Eind november 1996 laat de politie weten dat het onderzoek wordt stopgezet. Er zijn geen aanwijzingen gevonden die tot een oplossing van de zaak hebben geleid. Opvallend is dat de politie nog steeds niets wil zeggen over de manier waarop Reinder Lulofs om het leven is gebracht. Auke Beekhuizen van het recherchebijstandsteam vertelt destijds aan de Leeuwarder Courant:
“Hij is door verstikking om het leven gekomen. Verder geven wij geen details. Als we dat wel doen, kan het bijvoorbeeld gebeuren dat mensen de moord bekennen terwijl ze er niets mee te maken hebben.”
Boerderij afgebrand
In februari 1997 krijgt de brandweer opnieuw een melding: de boerderij van Lulofs staat opnieuw in brand. De brand is aangestoken door onbekenden. Het pand wordt op dat moment niet bewoond en brandt volledig af. Er wordt vermoed dat de brand is aangestoken om mogelijke sporen te wissen.
Onderzoek heropend
Eind 1997 wordt het onderzoek heropend, omdat er nieuwe, waardevolle tips zijn binnengekomen. Helaas leiden deze niet tot een aanhouding. Enige tijd later wordt het onderzoek opnieuw stilgelegd. De zaak wordt uiteindelijk bestempeld als een cold case.
Een doorbraak?
Jarenlang gebeurt er niets, tot februari 2007. Er zijn nieuwe aanwijzingen en het onderzoek wordt opnieuw opgestart. Op 13 februari wordt een 43-jarige man uit Twijzelerheide aangehouden. Mensen uit het dorp zouden over de zaak hebben gesproken, en iemand zou hebben beweerd dat de man iets met de dood van Reinder te maken heeft.
Twee weken later besluit de rechtbank in Leeuwarden dat de man moet worden vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. Een week daarna oordeelt het gerechtshof dat er toch genoeg ernstige bezwaren zijn om hem opnieuw vast te houden. De man wordt weer aangehouden. Op 13 april 2007 komt hij opnieuw op vrije voeten, omdat het Openbaar Ministerie nu zelf vindt dat er onvoldoende bewijs is. Hij blijft wel verdachte in de zaak.
Verdachte stapt zelf naar de rechter
In augustus 2007 wordt bekend dat de verdachte zelf naar de rechter stapt. Hij wil dat er een einde komt aan de zaak tegen hem. In eerste instantie krijgt hij geen gehoor. Pas ongeveer een jaar na zijn eerste aanhouding laat het Openbaar Ministerie weten dat hij niet langer vervolgd zal worden. De man dient een schadeclaim in voor de dagen dat hij onterecht in de cel heeft gezeten.
Heeft u tips?
Al jaren is er geen nieuwe informatie naar voren gekomen in de moordzaak van Reinder Lulofs. RTV NOF doet opnieuw een oproep: kende u Reinder persoonlijk, was u destijds betrokken of weet u meer over wat er gebeurd is?
Neem dan contact met ons op via WhatsApp 0511-441202 of mail naar nieuws@rtvnof.nl. U kunt desgewenst anoniem tips doorgeven.
Stuur je tip, video of foto's naar:
0511-441202 of nieuws@rtvnof.nl.