In Leeuwarden is onder grote belangstelling de rechtszaak begonnen tegen Jasper S. Het is de eerste keer dat S. in het openbaar praat over de moord. Toen Jasper S. de zaal binnenkwam, keek hij even de zaal in. De verdachte zei dat hij meerdere keren heeft overwogen om naar de politie te stappen, maar dat niet deed om zijn gezin ellende te besparen. Zelfs nadat hij vrijwillig DNA had afgegeven tijdens het grootschalig DNA-verwantschapsonderzoek durfde hij zich niet aan te geven. S. fietste in de Koninginnenacht Marianne Vaatstra voorbij en dacht ‘Do bist foar my’, aldus de melkveehouder uit Oudwoude. Een deel van de familie Vaatstra heeft aangegeven een schadevergoeding in te dienen.
Op de avond voordat Marianne werd vermoord, molken Jasper S. en zijn vader tot rond 23.00 uur de koeien in de stal.
Daarna stond S. meerdere keren op om poolshoogte te nemen bij de koeien. Hij sliep daarom beneden om zijn vrouw boven niet wakker te maken. Normaal zette hij rond half 2 ’s nachts de wekker, maar hij weet niet meer of dat die keer ook het geval was.
Toen hij naar de koeien had gekeken, besloot S. om een stukje te gaan fietsen. Er waren wat spanningen tussen hem en zijn vader en hij wilde zijn hoofd leegmaken.
S. kan zich niet meer herinneren welke route hij die fatale nacht nam, maar wel dat het in de richting van het dorp Kollum was. Hij zag onderweg iemand hem tegemoet fietsen. Dat bleek achteraf Marianne Vaatstra te zijn.
“Vanuit het niets flitste het door mijn hoofd: “Do bist foar my” (jij bent van mij), verklaarde Jasper S. in de rechtszaal. Hij zei dat hij zulke gedachten nooit eerder heeft gehad.
Hij probeerde Marianne in te halen met de fiets, maar ze had al een behoorlijke voorsprong. Toen S. haar inhaalde, pakte hij Mariannes hand vast en trok haar van de fiets. Marianne probeerde zich los te maken van S., maar hij had haar in zijn greep. Ze beet in zijn hand.
De verdachte zag kans om zijn mes te pakken. Dit deed hij omdat hij Marianne niet in bedwang kon houden. S. vertelde aan de rechter dat Marianne niet schreeuwde en dat hij zijn hand voor haar mond hield.
De rechtbank vroeg S. hoe het mogelijk was om tijdens een worsteling een mes te pakken en open te klappen. De verdachte zei dat hij dat met een handbeweging langs zijn been heeft gedaan.
De rechter vraagt zich ook af hoe het kan dat de fietsen van S. en Marianne netjes aan de kant stonden. Volgens S. probeerde het meisje niet los te komen, omdat ze onder de indruk was van het mes. Marianne gaf haar verzet op toen S. het mes op haar keel zette. Hij heeft tegen de politie verklaard dat Marianne wist dat het slecht voor haar zou aflopen.
De rechter vindt het verhaal onwaarschijnlijk, omdat het onmogelijk is om met één hand twee fietsen weg te zetten en met de andere hand een meisje in bedwang te houden onder bedreiging van een mes. Tegen psychologen heeft Jasper S. gezegd dat hij de fietsen netjes had neergezet om geen aandacht te trekken.
Jasper S. liep samen met Marianne meters het weiland in. Het had geen prikkeldraad of afrastering. S. had de plek niet van tevoren gepland. Het was volgens hem toeval dat hij daar Marianne greep. De rechter noemt het wel een “uniek weiland” voor een dergelijk misdrijf. S. zei dat hij een plek ver van het fietspad zocht. Verder zou hij hebben gehandeld ‘in een roes’.
S. wilde seks met Marianne hebben. Hij eiste dat ze haar jas uittrok en dwong hem te bevredigen.
Met het mes sneed de verdachte haar kleren los. De rechter denkt dat S. het mes gebruikte omdat Marianne zich verzette. Ze hield daarmee op omdat ze volgens de rechter gewond was.
Huilend vertelde S. dat hij in paniek raakte nadat hij Marianne had verkracht. Uit angst voor ontdekking wurgde S. haar met haar bh en sneed hij Mariannes keel door. Ook de familie in de perszaal werd emotioneel tijdens het betoog van Jasper S.
Volgens de verdachte is er een knop omgegaan en schakelde hij zijn gedachten uit. “Hoe en waarom, ik weet het niet.” Hij zei dat hij in zijn hoofd mogelijk worstelingen had met seksualiteit, maar dat niet zeker weet. Eerder bezocht S. soms prostituees in Groningen, ook toen ging hij op de fiets.
Jasper S. heeft het moordwapen altijd in zijn bezit gehouden omdat hij dacht dat het op zou vallen als dat zakmes net weg was als Marianne gevonden zou zijn. “Mijn vrouw en vader zouden dat merken.” S. hield het mes bij zich als vorm van boete, zegt hij. “Niet om te onthouden, maar als een waarschuwende herinnering.”
Bauke Vaatstra tijdens de zitting: “ik heb haar gevonden, bij de vingers gehad en gezegd; meisje wat ben je koud”. Jasper S. draait zijn hoofd een beetje terwijl Vaatstra aan het woord is: “een ontwikkeld iemand, z’n kop moest leeg.. Hij heeft haar vastgenomen, verkracht. Onvoorstelbaar. Hij heeft ons zoveel aangedaan. En dan hoor ik ze zeggen, hij is bovengemiddeld intelligent. En nou kan hij zich niets herinneren? Het is een rat. Ik hoop dat u, rechtbank, er voor ons uithaalt wat er in zit”.
Zus Wilma: “het is moeilijk om onze kinderen zonder angst op te voeden. Iemand die je kent, dan krijgt je vertrouwen een deuk”. Jasper S. hoort het verslagen aan met hand voor zijn ogen.
De moeder van Marianne kon het niet opbrengen om de verklaring zelf voor te lezen. De advocaat heeft dat voor haar gedaan. “Het leven is overleven geworden. Hier kan en mag je niet mee wegkomen. Hoe kan iemand 13 jaar zijn mond houden? Om zijn gezin te beschermen? En al die andere gezinnen dan? Zal hij ooit kunnen begrijpen hoe mijn nachten zijn veranderd in spooknachten? Mijn leven, ons leven is verwoest. Niets voelt meer hetzelfde. Mijn huwelijk kapot, relatie met de andere kinderen verstoord. Zelfs het genieten van mijn kleinkinderen is veranderd. Genieten is niet meer. Ik zou nog met Marianne willen ruilen” aldus de moeder.
Ineke Vaatstra: “Ik wil graag wakker worden uit deze nachtmerrie. Het lukt me niet. Het was een warme zomer, maar die warmte hebben wij niet gevoeld. We zijn blij en dankbaar voor alle mannen die meededen aan DNA test. Het is onbegrijpelijk dat iemand dit bij een kind kan doen. En dan ook nog 13 jaar zijn mond houdt. Dat iemand met zijn eigen leven gewoon doorgaat. Dat is egoïsme ten top. In deze hel te moeten leven is onmenselijk. Het blijkt nog schokkender te zijn dan we dachten. Je hebt ons in een hel laten leven. En dat wensen wij jou ook toe”.
Op de vraag van de rechter of Jasper S. wil reageren op de woorden van de nabestaanden zegt S.: “Dit snijdt door de ziel”. Vervolgens begint S. te huilen en zegt sorry.
Vastgesteld is dat Freddy, de broer van Marianne, last heeft van een posttraumatisch stresssyndroom. Sinds de arrestatie van Jasper S. zijn de klachten minder. Ook bij de moeder van Marianne zijn diepe wonden geslagen. Zowel Freddy als de moeder eisen per persoon een schadevergoeding van 25000 euro. Ineke en Johan eisen 15.000 euro.
Jasper S. wordt verdacht van de moord op en de verkrachting van Marianne Vaatstra. Hij heeft bij de politie de moord bekend. Vandaag, of uiterlijk morgen, komt het Openbaar Ministerie met de strafeis.
De opkomst van media en direct betrokkenen is zo massaal, dat er naast de zittingszaal ook nog twee zalen vol zitten met belangstellenden die de zaak via een videoverbinding volgen. Rond 17.00 uur werd de procesdag afgesloten. Vrijdag gaat de zaak verder. Dan worden deskundigen gehoord, waarna de strafeis volgt en de verdediging het woord voert.