Pakt ’t Fean ’58 na 45 jaar weer een kampioenstitel?

Zaterdag 5 mei 2018. Op het programma straat de wedstrijd ’t Fean ’58 – SC Twijzel. Een prachtige affiche. Twee ploegen uit de gemeente Achtkarspelen. Een heuse derby dus op sportpark ’t Ketting te Surhuisterveen. Maar wel een derby waarin iets op het spel staat. ’t Fean ’58 heeft aan een gelijkspel genoeg om na 45 (!) jaar weer de kampioensvlag te hijsen. En als er ergens naar een kampioenschap wordt gesnakt, dan is het wel in Surhuisterveen, waar men er zo lang op heeft moeten wachten.

Velen herinneren zich nog de datum 31 mei 1997. Op die dag promoveerde ’t Fean ’58 naar de tweede klasse. Niet door een rechtstreeks kampioenschap, maar via de nacompetitie. En dat is toch iets anders dan een kampioenstitel. Want in titels grossiert de dit jaar jubilerende club niet. De laatste dateert al weer uit het seizoen 1972/1973.

“Vandaag is de dag”, zegt Gerard Veenstra, voorzitter van ’t Fean ’58, “dat onze club voor de vierde keer in haar historie een titel kan pakken. En het zou een geweldig en passend cadeau zijn in het jaar dat wij het 60-jarig jubileum vieren.”

Met een kampioenschap promoveert ’t Fean ’58 weer naar de tweede klasse, waaruit twee jaar geleden werd gedegradeerd. Terug naar het niveau, waarop maar liefst 19 jaar onafgebroken werd geacteerd.

Ook voor SC Twijzel staat er nog wel degelijk iets op het spel. De ploeg van oefenmeester Dick Groen probeert de nacompetitie te ontlopen, waarvoor nog zo’n zes ploegen in aanmerking komen. “Het wordt een pittige wedstrijd zaterdag”, voorspelt Mark Bosma, trainer van ’t Fean ’58. Hij herinnert zich de heenwedstrijd nog heel goed. Het werd toen een 2-2 gelijkspel. “Ik heb veel respect voor dit SC Twijzel. Als promovendus doen ze het uitstekend. Het is een ploeg die veerkracht toont. Ze hebben een hecht collectief. En de laatste vier wedstrijden hebben ze gewonnen. Heel knap, alle waardering voor deze ploeg”, aldus Mark Bosma.

Hoewel er eigenlijk geen stress op de wedstrijd hoeft te staan – ’t Fean ’58 resteert bij verlies nog drie ‘matchpoints’ – voelt Mark Bosma de laatste wedstrijden toch wel enige spanning bij zijn jongens. “Maar zo’n speciale wedstrijd zal ons extra energie brengen. De jongens kunnen het beste uit zichzelf halen. Eén ding is zeker: SC Twijzel is een ploeg, die je nooit moet onderschatten. En dat zijn wij ons heel erg bewust”, aldus Mark Bosma.

Historie

In totaal behaalde het vlaggenschip van ’t Fean ’58 in haar zestigjarig bestaan tot nu toe drie kampioenstitels. Dat is weinig, maar het heeft wel degelijk een positieve kant. De club moest na de oprichting beginnen in de laagste klasse van de – inmiddels opgeheven – Friese Voetbalbond (FVB). Jarenlang kwam de club uit in de tweede klasse. Maar weinig kampioenschappen is ook het gevolg van weinig of geen degradaties.

Het eerste kampioenschap was in het seizoen 1959/1960 (2e klasse FVB), meteen gevolgd door een tweede in het seizoen 1960/1961 (1e klasse FVB). Het derde en laatste kampioenschap dateert uit het seizoen 1972/1973, toen de titel werd behaald in de vierde klasse KNVB. Promotie naar de derde klasse dus. Het seizoen daarvoor was het team als tweede geëindigd achter Broekster Boys. De verwachtingen waren dus hooggespannen.

Het werd een spannende slotfase van een even spannende competitie met als absolute apotheose de 14e april 1973, de laatste speelronde. ’t Fean ’58 won thuis met 1-0 van OKVC. Er stond veel spanning op de wedstrijd. Het werd beslist geen gemakkelijke middag voor de thuisclub. Het winnende doelpunt viel na een half uur spelen. De bejubelde speler was Willem Bethlehem. De Feansters speelden niet een van haar beste wedstrijden. Men overtuigde allerminst en veel gevaar stichtte men dan ook niet. Het enige wapenfeit – na het doelpunt van Willem Bethlehem – kwam uit een actie van Gerke Veenstra, die hard inschoot, maar een verdediger van OKVC de bal van de doellijn zag koppen.

Door de zege op OKVC was ’t Fean ’58 in ieder geval zeker van een beslissingswedstrijd om het kampioenschap. Maar wat deed de concurrentie op deze allesbeslissende laatste wedstrijddag? Het was met knikkende knieën in de kantine wachten op het telefoontje uit Winsum, waar concurrent Be Quick Dokkum uitkwam tegen Viboa. Het duurde gelukkig niet lang. Be Quick Dokkum bleef steken op een gelijkspel, waardoor de kampioensvlag in Surhuisterveen gehesen kon worden.

Kampioensteam 1972/1973

Het kampioensteam van 1972/1973. Achter v.l.n.r. Taeke de Haan (trainer), Joop van Dellen, Appie Stempher, Kees Tabak, Renze From, Ietzen Drost, Harry Folkerts, Henk Postma en Jenne Vlieg (leider). Voor v.l.n.r. Gerke Veenstra, Jan Veenstra, Willem Bethlehem, Fedde Gros, Piet Klaver, Jan Dijkstra, Alle Bethlehem en Klaas Mook (grensrechter).

De clubvlag wapperde die zaterdag fier aan de vlaggenmast van De Lantearne. Het werd die avond een geweldige happening. De stemming was grandioos. Bijna iedereen werd met z’n hoofd tegen het plafond geduwd. Blaast de Bazuin verhoogde de feestvreugde met het brengen van een serenade aan het kampioenselftal.

Op zaterdagmiddag 5 mei 1973 was er een drukbezochte kampioensreceptie. Wordt 5 mei 2018 opnieuw een historische dag?

• Facebook
• Twitter
• Linkedin
• Whatsapp
• Whatsapp
• Mail