SURHUIZUM – Op een weiland aan de Miedwei bij Surhuizum zijn afgelopen week meerdere dode schapen aangetroffen. Volgens schapenhouder Sikke van Dekken is de kans groot dat een wolf verantwoordelijk is voor de aanval. De dieren graasden op het land van zijn oom, waar ze normaal gesproken veilig zijn.
“Ik waard belle troch myn omke. Grutte kâns dat de wolf west hat, sei er”, zo vertelt Van Dekken. “Doe tocht ik: myn skiep rinne net sa fier derôf, ik moat der efkes hinne. Dêr trof ik twa deade skiep oan, dúdlik oanfreten.” DNA onderzoek moet uiteindelijk uitwijzen of het daadwerkelijk om een aanval van een wolf ging.
De boer zag het al aankomen. In de afgelopen weken zijn er vaker meldingen gedaan van een wolf in de regio. “It wie gewoan in kwestje fan tiid. Hy siet earst mear rjochting Bakkefean, doe tochtst: moai, dan ha wy him hjir net. Mar no is it safier.” Hoewel Van Dekken zegt dat hij gewend is dat er wel eens een schaap doodgaat, maakt dit een andere indruk. “Do bist wol wat wend, mar dit is oars. Der sit in spanning yn. De wolf is ek yn Opeinde sjoen, twa dagen efter elkoar. Do witst net oft er moarn wer komt. It bliuwt spannend.”
Tekst loopt door onder de video
Volgens Lisette Wagenaar van het Wolvenmeldpunt Geen Wolf ging het in de nacht van woensdag op donderdag mis in de Surhuizumermieden, waar drie schapen werden aangevallen – twee overleefden het niet, één moest worden geëuthanaseerd. Ook kwamen er zichtmeldingen binnen bij Surhuizum, Gerkesklooster en Augustinusga en werd bij Opende aan de Kaleweg opnieuw een schaap aangevallen net als de nacht ervoor toen er twee schapen omkwamen en er een gewond raakte.
“It is net sa dat ik tsjin de wolf bin” – boer Sikke van Dekken
Van Dekken benadrukt dat hij niet per definitie tegen de aanwezigheid van de wolf is, maar wel tegen de manier waarop. “It is net sa dat ik wat tsjin de wolf ha. As er ien yn ’e wike komt, ien skiep meinaam en dy opyt – dan hearst my net. Mar it is it slachfjild dat se achterlitte, dêr bin ik op tsjin.”
De onderlinge gesprekken tussen boeren zijn dan ook verre van positief. “It is in lijdenswei fan hjir oant Tokio. Gatten yn it lichem. Dat winskje ik nimmen ta. De einbestimming fan it fee is de dea, mar net op dizze manier.” In de regio zijn ook gevallen bekend waarbij tientallen schapen tegelijk zijn gedood of moesten worden afgemaakt. “It binne gewoan slachtings. In soad geane fuortendaliks dea, mar oaren moatte ôfmakke wurde. In sinleaze dea mei in protte pine.”
Het overheidsadvies om wolfwerende rasters te plaatsen, ziet Van Dekken met weinig vertrouwen tegemoet. “It jout gjin garânsje. Se krûpe derûnder troch of springe deroerhinne. Ja, der is ien garânsje, dat is it jachtgewear.”
Volgens de boer ligt de verantwoordelijkheid nu volledig bij de veehouders, terwijl ook de overheid haar rol zou moeten nemen. “Wa is de eigener fan dy wolf? Ik tink de oerheid of de provinsje. Lit harren der dan ek wat oan dwaan.”
Vergoeding van schade is voor hem niet het belangrijkste. “It jild kin my neat skele. Ik ha folle leaver dat se sizze: pak op mei dy wolf, klear.”